***
De 19-jarige Arabische analfabeet Malik El Djerbena (Tahar Rahim) is tot zes jaar gevangenisstraf veroordeeld. Waarom blijft in de film onduidelijk. De kleine crimineel lijkt achter de Franse tralies een makkelijke prooi te worden voor de grote jongens. Malik is echter sluw en trekt zijn eigen plan. Un Prophète van regisseur Jacques Audiard (Un héro très discret, De battre mon coeur s’est arrêté) is duidelijk een genrefilm, maar wel één die eigenzinnig is.

  
Als de kwetsbaar ogende Malik de gevangenis betreedt, wordt het snel duidelijk dat hij een moeilijke tijd tegemoet gaat. Hij wordt onder druk gezet door een Corsicaanse maffiabende onder leiding van César Luciani (sterke rol van Niels Arestrup). De bende beheerst de gevangenis en dwingt Malik tot enkele vervelende klussen. Langzaamaan slaagt hij erin op te klimmen in de pikorde van de gevangenis, maar het blijft balanceren op het randje van de afgrond.

Malik weet door zijn slimheid voorzichtig het vertrouwen van Luciani te winnen. De maffiabaas geeft hem meer vrijheden en zo weet Malik zijn eigen (geheime) plannetjes te bekokstoven. De ontwikkeling van Malik, die zich met een kameleontisch vermogen staande weet te houden, is intrigerend. Tahar Rahim weet met zeer goed spel een geloofwaardige persoonlijkheid neer te zetten. Het totaal andere karakter van Luciano is hier goed tegen afgezet. Terwijl de maffiabaas zich keihard opstelt en onkwetsbaar lijkt, wordt Malik steeds zelfbewuster. Malik verwerft zich uiteindelijk een positie waarin hij de zwakte van Luciano geraffineerd blootlegt.

Audiard neemt de tijd voor zijn vertelling. In tweeëneenhalf uur wordt de kijker een stuk wijzer over het reilen en zeilen in de gevangeniswereld van Malik. De Corsicanen vrezen de opkomende macht van de moslims, die op hun beurt wel sociaal, maar niet crimineel georganiseerd zijn. De moslims verbazen zich over de positie van Arabier Malik tussen de Corsicanen. Malik weet goed tussen de twee groepen te laveren, zij het niet altijd even makkelijk.
De film is sterk, boeiend en verveelt ondanks zijn speellengte zeker niet. Toch heeft hij een minpunt. De scènes, waarin Malik met een eerder in de gevangenis vermoorde man praat, zijn ronduit storend. Waarschijnlijk heeft Audiard geprobeerd op deze wijze wat diepgang te geven aan de zieleroerselen van Malik. Deze half poëtische benadering komt niet geloofwaardig over en verzwakt de strakke stijl van de film.

Hetzelfde geldt voor de scène waarin Malik een voorspelling doet, vlak voordat er iets ernstig fout dreigt te gaan. De scène kan de kijker verwarren, want wat is de betekenis van deze voorspellende gave van Malik? De titel slaat mijns inziens namelijk niet zozeer op dit specifieke gegeven, maar zit veel dieper. De titel heeft een symbolische betekenis. Als een ware ‘prophète’ voorziet Malik de ondergang van de Corsicanen en weet hij (al dan niet onbewust) in een eerder stadium van deze voorspellende kennis gebruik te maken.